เมื่อประมาณ 2,500 ปีมาแล้วมีหลักฐานบันทึกเอาไว้ว่าในประเทศจีนมีการเล่นยเกมส์อย่างหนึ่งที่เรียกว่า ซูจู ซึ่งหมายถึงเกมส์ที่ใช้เท้าเตะลูกบอลโดยส่วนมาก การเล่นเกมส์นี้จะเป็นการเล่นถวายพระเจ้าจักรพรรดิผู้ชนะจะได้รับรางวัลอย่างงามส่วนผู้แพ้บางครั้งจะถูกลงโทษด้วย ส่วนชาวญี่ปุ่นก็เป็นอีกหนึ่งชาติที่มีการเล่นในลักษณะนี้ คือการใช้เท้าเล่น เรียกว่า เกมาริ โดยมีการกำหนดขอบเขตและมุมของสนามด้วยต้นสน ต้นเชอรี่ ต้นเมเปิล หรือต้นวิลโลว์ เป็นแนวเขตธรรมชาติ

          ส่วนชาวโรมันในสมัยโบราณก็มีการเล่นเกมส์ชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ฮาร์พาสเทียม โดยใช้กระเพาะปัสสาวะหมูเอาสูบลมแล้วนำมาเตะนอกจากจะเตะแล้ว อาจจะใช้การผลัก ถือ วิ่ง ชก หรือขว้างปา ให้ลูกบอลไปถึงที่หมายของฝ่ายตรงข้ามให้ได้ซึ่งมันก็คล้ายกับเกมส์รักบี้ฟุตบอลในปัจจุบัน ส่วนในเมืองฟลอเรนซ์ประเทศอิตาลีก็มีเกมส์คล้ายๆกันนี้ เรียกว่า กัลป์โซ โดยการเล่นที่เปียซซ่า เดลลา โครเก มีผู้เล่นข้างละ 27 คน แต่ละทีมจะสวมชุดเครื่องแต่งกายประจำถิ่นหรือหมู่บ้านนั่นๆตามความนิยมสมัยนั้น ซึ่งปัจจุบันเกมส์นี้ยังคงได้รับการฟื้นฟูจากทางการของอิตาลีจัดแสดงให้นักท่องเที่ยวได้ชมกันอยู่เป็นประจำ

        เชื่อกันว่าชาวโรมันเป็นผู้นำเกมส์การเล่นแบบเตะลูกบอลมายังประเทศอังกฤษ แต่ก็ไม่ปรากฎหลักฐานแน่ชัดจนกระทั่งหลายศตวรรษหลังจากโรมันได้จากเกาะอังกฤษไปแล้วในประมาณปี ค.ศ.800 กองทัพเดนมาร์คได้ยกเข้าโจมตีที่มั่นของอังกฤษที่เมืองคิงสตันนักประวัติศาสตร์บางท่านบอกว่าเป็นที่มั่นเมืองเซสเตอร์ ทหารอังกฤษที่ประจำอยู่ที่มั่นดังกล่าวเมื่อได้รับการสนับสนุนจากเมืองหลวง คือลอนดอนก็สามารถตีกองทัพเดนมาร์คแตกพ่ายไปแม่ทัพเดนมาร์คถูกฆ่าตายและทหารอังกฤษได้ตัดเอาศีรษะของเขามาเตะเล่นกันไปรอบๆค่ายทหาร วันที่อังกฤษได้รับชัยชนะนั้นคือวันมาดิกราส์ ซึ่งต่อมาถือเป็นวันสำคัญแห่งชาติอังกฤษ

           ส่วนเกมส์การเตะศีรษะคนก็เปลี่ยนมาเป็นการเตะลูกบอลที่ทำด้วยหนังกลายเป็นกิจกรรมสำคัญสำหรับฉลองในเทศกาลวันสำคัญดังกล่าวและแพร่หลายไปตามชนบทคนทั้งหมู่บ้านออกมาเตะฟุตบอลเล่นกันผู้เล่นสามารถใช้ทุกส่วนสัมผัสลูกบอลได้ส่วนเสาประตูซึ่งอาจเป็นประตูเมืองหรือต้นไม้จะอยู่ห่างกันหลายร้อยเมตรและเริ่มมีการเล่นที่รุ่นแรงทำให้เกิดความเสียหายและบาดเจ็บต่อผู้เล่นเป็นจำนวนมากจนบางครั้งดูเป็นความโหดร้ายป่าเถื่อน จนถึงขั้นก่อการเกิดจลาจลขึ้นอยู่บ่อยๆ จนพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 และพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 ได้ทรงห้ามไม่ให้มีการเล่นเกมส์ฟุตบอลที่โหดร้ายนี้อีก ความรุ่นแรงของการเล่นฟุตบอลค่อย ๆ ลดลงจนกระทั้งปี ค.ศ.1700 โรงเรียนที่มีชื่อเสียงในอังกฤษ เช่นโรงเรียนรักบี้และโรงเรียนอีตันก็นำเอาเกมส์ฟุตบอลมาฟื้นฟูมีการพยายามกำหนดกฎ กติกาการเล่น แต่มันก็ยังไม่เป็นมาตรฐานเพราะว่าแต่ละแห่งจะสร้างกติกาเพื่อประโยชน์ของทีมตนเอง

      อย่างไรก็ตามการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแก้ไขกฎกติกาการเล่นของเเต่ละแห่งทำให้มีการเล่นอยู่ 2 ลักษณะคือ

1. เล่นไปแนวทางรักบี้ฟุตบอล 
2. คือเกมส์ฟุตบอล ปี ค.ศ.1800 กีฬาฟุตบอลได้รับการพัฒนาให้มีการเล่นที่สุภาพมากขึ้น มีความปลอดภัยมากขึ้น 

           มีการร่วมกลุ่มกันจัดตั้งสมาคมฟุตบอลแห่งอังกฤษขึ้นเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ.1863 โดยการร่วมกลุ่มของสโมสรฟุตบอลในลอนดอน 11 แห่งเพื่อร่วมกันปรับปรุง แก้ไข กฎ กติกาการเล่นให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน อันถือว่าเป็นการเริ่มต้นการเล่นฟุตบอลในรูปแ บบปัจจุบันด้วย การเล่นฟุตบอลในประเทศอังกฤษได้แพร่หลายไปอย่างรวดเร็วทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยการเผยแพร่ของทหารบกและทหารเรือของอังกฤษซึ่งขณะนั่นมีประเทศที่เป็นอาณานิคมอยู่แทบทุกหนทุกแห่ง จึงได้มีการก่อตั้งสหพันธ์บอลนานาชาติหรือฟีฟ่า โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์มีประเทศสมาชิกก่อตั้ง 7 ประเทศจนปัจจุบันนี้มีประเทศต่างๆสมัครเป็นสมาชิกเกือบ 200 ประเทศแม้ว่าจะยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าฟุตบอลมีจุดกำเนิดมาจากที่ใดกันแน่ แต่ประเทศอังกฤษก็ดูเหมือนจะได้รับความน่าเชื่อถือมากที่สุดว่าพวกเค้าคือจุดกำเนิดของกีฬาฟุตบอลที่ปัจจุบันมีการพัฒนาทั้งการจัดการ การแข่งขัน นักกีฬา โค้ช ร่วมไปถึงแฟนบอลกลายเป็นกีฬายอดฮิตนิยมอันดับหนึ่งของโลกไปแล้ว