สนุกเกอร์ได้รับความสนใจจากบทความที่ตีพิมพ์ในนิตยสาร Sport Life ของอังกฤษในปี 1887 เมื่อวันที่ 19 มีนาคม 1938 แชมเบอร์เลนถูกเปิดเผยว่าเป็นผู้คิดค้นเกมนี้ในจดหมายถึงนิตยสาร Battlefield เป็นเวลา 63 ปี สนุกเกอร์ได้รับความนิยมมากขึ้นในอาณานิคมบริติชอินเดียและสหราชอาณาจักร แต่ก็ยังคงเป็นเกมสำหรับเจ้าหน้าที่และสุภาพบุรุษเป็นหลัก

สโมสรสุภาพบุรุษหลายแห่งที่มีโต๊ะสนุกเกอร์ไม่อนุญาตให้ผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกเข้าร่วมการแข่งขัน (สะท้อนให้เห็นถึงต้นกำเนิดของชนชั้นสูงของกีฬาและการแข่งขันส่วนใหญ่ในแทร็คมืออาชีพยังคงต้องการให้ผู้เล่นสวมเสื้อกั๊กและผูกโบว์แม้ว่าความจำเป็นในการแต่งกายดังกล่าวจะถูกตั้งคำถาม) เพื่อตอบสนองต่อความสนใจที่เพิ่มขึ้นสโมสรสนุ๊กเกอร์ที่มีขนาดเล็กและเปิดกว้างมากขึ้นก่อตั้งขึ้น สมาคมบิลเลียด (ก่อตั้งขึ้นในปี 1885) และสโมสรควบคุมบิลเลียด (ก่อตั้งขึ้นในปี 1908) รวมตัวกันเพื่อจัดตั้งสมาคมบิลเลียดและสโมสรควบคุม (BA & CC)

โดยมีกฎสนุกเกอร์มาตรฐานใหม่เป็นครั้งแรกในปี 1919 ความเป็นไปได้ของการเสมอถูกยกเลิกเนื่องจากการใช้สีดำที่ทำเครื่องหมายใหม่เป็น Grab Seven กฎเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับกฎที่ใช้ในปัจจุบันแม้ว่าต่อมาจะมีการกำหนดโทษขั้นต่ำของคะแนน

      การแข่งขันสนุกเกอร์ชิงแชมป์โลกครั้งแรกจัดขึ้นในปี 1926 และ 1927 ซึ่งในขณะนั้นเรียกกันว่า สนุกเกอร์อาชีพแชมเปี้ยนชิพ โดย โจ เดวิส การแข่งขันสนุกเกอร์อาชีพหญิง (ปัจจุบันคือการแข่งขันสนุกเกอร์หญิงชิงแชมป์โลก) จัดขึ้นในปี 1934 สำหรับผู้เล่นหญิงชั้นนำ เดวิส เป็นนักกีฬาบิลเลียดและสนุ๊กเกอร์อาชีพชาวอังกฤษ ได้ยกระดับกีฬาจากการพักผ่อนหย่อนใจเป็นกีฬาอาชีพ เดวิสชนะการแข่งขันทั้งหมด 15 ครั้ง จนกระทั่งปี 1946 เขาเกษียณจากการแข่งขัน

อย่างไรก็ตามความนิยมของสนุกเกอร์ลดลงหลังสงคราม การแข่งขันสนุกเกอร์ชิงแชมป์โลก 1952 มีผู้เล่นเพียงสองคนเท่านั้นที่เข้าร่วม และถูกแทนที่ด้วยการแข่งขันชิงแชมป์อาชีพโลก ซึ่งถูกระงับในปี 1957 เพื่อเพิ่มความนิยมของสนุกเกอร์ เดวิสได้เปิดตัวสายพันธุ์ที่เรียกว่า “สนุกเกอร์พลัส” ในปี 1959 โดยเพิ่มอีกสองสี แต่การแข่งขันรุ่นนี้มีอายุสั้น การแข่งขันสนุกเกอร์ชิงแชมป์โลก IBSF World Championship ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1963  การแข่งขันสนุกเกอร์ชิงแชมป์โลกอย่างเป็นทางการได้รับการฟื้นฟูในปี 1964 บนพื้นฐานของความท้าทาย